นิวซีแลนด์ ตอน hokitika เมืองแห่งหยก


ออกจากเมืองพูนาคากิเราก็ขับรถย้อนกลับมาทางเดิมโดยใช้เส้นทางไฮเวย์สาย 6 ผ่านเมืองเกรย์เมาท์อีกครั้ง เส้นทางนี้จะขนานไปกับทะเลทัสมัน วิวสวยชมทะเลเพลินเลย ในที่สุดก็มาถึงเมืองโฮคิติกา ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองพูนาคากิ 88 km ใช้เวลา 1h 16 m เมืองนี้เป็นศูนย์กลางทางการค้าของฝั่งตะวันตกในสมัยก่อน มีความชำนาญเรื่องศิลปะ เมืองนี้เป็นเมืองเล็กๆ ตั้งอยู่ริมทะเล เขามีชื่อเสียงเรื่องหินสีเขียวหรือหยก ของฝากขึ้นชื่อของเมืองจึงได้แก่ หยกค่ะ แต่ละร้านมีการโชว์การแกะสลักงานหยกแบบต่างๆ สิ่งที่บ่งชี้ว่ามาถึงเมืองนี้แล้วก็คือ หอนาฬิกาที่ตั้งอยู่ใจกลางเมือง เรามาถึงตอน 5pm ร้านค้าใกล้จะปิดแล้ว แต่ละคนจึงรีบเข้าไปร้านค้าต่างๆที่จำหน่ายงานฝีมือกันก่อนชมเมืองและทุกคนก็ได้ของติดมือกลับบ้านคนละชิ้นสองชิ้น ราคาไม่แพงค่ะ

เขายังไม่เลิกงาน เราจึงเห็นขั้นตอนการผลิตหยก ลุงคนนี้แกะสลักหยกเป็นเกลียวสามชั้น สวยมาก ความหมายของหยกที่แกะสลักเป็นเกลียวนี้หมายถึงมิตรภาพที่ยั่งยืน

Jade/Greenstone หยกของนิวซีแลนด์ หรือที่เรียกเป็นภาษาเมารีว่า pounamu ชาวนิวซีแลนด์เชื่อกันว่า หินนี้ช่วยรักษาความสงบ แข็งแรง และจะนำอำนาจมาสู่ตนและครอบครัว ทำให้ผู้สวมใส่มีพลังอำนาจมากขึ้นจึงมักจะเห็นผู้คนนำ Greenstone มาทำเป็นจึ้ห้อยคอ และเครื่องประดับตามร่างกาย และยังทำไปใช้เป็นอาวุธด้วยนะเพราะว่ามีความแข็ง เราได้ดูในพิพิธภัณฑ์เขาเอาหยกไปทำขวานสามารถฟันไม้ได้ด้วยนะ


ซื้อของกันเสร็จ ก็ไปนั่งดูพระอาทิตย์ตกที่ริมหาด หาดทรายที่นี่กว้างมากๆ แต่เป็นทรายสีดำ คลื่นแรงเชียว นั่งเล่นจนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้านึกได้ว่าต้องเดินทางต่อไปนอนที่ franz josef นี่ และท้องก็เริ่มร้องแล้วจึงล่ำลาหาดที่สวยสะอาดตา อากาศที่แสนสบายแล้วรีบเดินทางต่อค่ะ
เส้นทางไปเมือง franz josef นี้ผ่านป่าและเขา มืดทีเดียวนานๆจะมีรถสวนซักคันแต่ด้วยความที่เมืองนี้ค่อนข้างปลอดภัย เราจึงไม่ค่อยกลัวกัน ระยะทางประมาณ 136 km ใช้เวลา 1 h 58 m เรามาถึง franz josef ราวๆ 8 pm หิวมากๆแต่ต้องรีบเข้าที่พักก่อนเพราะที่นี่พนักงานโรงแรมเขาจะอยู่ถึงแค่ประมาณ 9 pm เดี๋ยวจะเข้าพักไม่ได้ วันนี้เราจองที่ punga grove (200 nz) ที่พักหรูมาก มีสองชั้นห้องนอนชั้นล่างและชั้นบน ห้องครัว ห้องรับแขก โต๊ะทานข้าว in-out door แถมด้วยสวนในห้องพักด้วยน่ารักสุดๆ ชื่นชมห้องพักครู่หนึ่งก็ต้องออกไปหาร้านทานกันแล้ว เดี๋ยวจะปิดซะหมด
เรามาลงเอยที่ร้าน the alice may เป็นร้านตกแต่งสไตล์ไอริช สังเกตุได้จากการใช้สีเขียวด้านนอกร้าน เมนูที่เราเลือกกันคือ น่องแกะแห่งความทรงจำ ชื่อเวอร์ไปนิดแต่เขาเรียกอย่างนั้นจริงๆ แล้วก็แซลมอนอบมักกะโรนี สลัด อร่อยไม่ผิดหวังเลย แกะเขาอบได้นุ่มจริงๆ ค่าเสียหายวันนี้ก็ประมาณ (70 nz) อิ่มกันแล้วก็กลับไปนอนโรงแรมที่แสนจะน่ารักดีกว่า แล้ววันที่ 14 เม.ย. 53 ก็หมดไปอย่างรวดเร็ว :)
Posted by Picasa

ความคิดเห็น